Ptaszyniec kurzy należy do roztoczy pasożytujących na ptakach. Spotykany jest w całej Europie, na półkuli północnej i w innych miejscach prawie na całym świecie. Jego szkodliwa działalność jest najbardziej odczuwalna na fermach kurzych.

Roztocz ten ma niewielkie rozmiary: 0,5-0,7 mm. Posiada barwę biało-szarą.  Zarówno kolor jak i rozmiar dorosłego osobnika (samicy) zmieniają się wraz z ilością pobranego pokarmu i etapem jego strawienia. Samice, po napiciu się krwi, mogą osiągać barwę od czerwonej po brunatno-czarną i przyjmować wielkość nawet powyżej 1 mm, ponieważ mają dość rozciągliwe ciało. Dorosły ptaszyniec oraz nimfa posiadają 4 pary odnóży, na których końcu znajdują się pazurki i przylgi. Do poruszania się wykorzystują 3 pary, gdyż przednia para, skierowana do przodu, pełni funkcję czułków czuciowych, czyli organu zmysłu (larwy wyposażone są w 3 pary odnóży, jednak poruszają się dość wolno przy wykorzystywaniu 2 par). Na aparat gębowy składają się sztyletowate szczękoczułki, które umożliwiają pasożytowi przecinanie skóry żywiciela i pobieranie krwi.

Pasożyt ten zwykle przebywa w gniazdach dziko żyjących ptaków, takich jak: wróble, szpaki, gołębie. Gdy jednak traci żywiciela, poszukuje go w najbliższej okolicy, np. kurniku czy fermie hodowlanej drobiu. Jest pasożytem nocnym, natomiast w dzień kryje się w szparach i szczelinach w bliskiej odległości od żywiciela. Najbardziej aktywny jest w miesiącach o wyższej temperaturze, tj. lipiec-wrzesień, ale spotykany jest też zimą w ogrzewanych halach hodowlanych.